لما بكون مع الناس بيقدروا يخلونى انسي كل المشاكل الى عندى، و اى حاجة مزعلانى، و اى فكرة وحشة ممكن تجيلى..خصوصا لو الناس الى انا معاهم دول صحابى..بنحول اى حاجة تراجيدية لمنتهى الكوميديا و الضحك..
بس ببقى عارفة انى اول ما ارجع البيت، هرجع تانى و ابقى لوحدى، و هركز، و هفكر فى المشاكل الى كنت نسياها او تناسيتها الصبح..و لو حاولت اعزل نفسى بأى شكل عشان احافظ على المود الكويس الى كنت فيه، بفشل..
فبعزل نفسي بقى عشان مادايقش حد..و بفتكر كل المشاكل، و اد ايه الدنيا بايظة خالص اليومين دول..و اكيد بحاول اتفائل..بس كل ما بحاول اتفائل بلاقى الدنيا بتبوظ اكتر.
و بفكر بقى ايه الى هيحصل بعد كده و ازاى الامور هتتفنن فى انها تبوظ اكتر و اكتر ..
No comments:
Post a Comment
Leave a comment before you go :)